-
عنوان: بهبود حساسیت نانو حسگرهای زیستی بر مبنای تحریک پلاسمونیک با استفاده از ساختارهای چندلایه
-
ارائهکننده: مهدیه مجدی
-
استاد راهنما: دکتر داود فتحی
-
استاد ناظر خارجی: دکتر مجید ابن علی حیدری(دانشگاه: شهرکرد)
-
استاد ناظر داخلی: دکتر محمد کاظم مروج فرشی
-
استاد مشاور:
-
مکان: اتاق سمینار فنی و مهندسی (1-)
-
تاریخ: 1394/12/12
-
ساعت: 12-13:30
چکیده
حسگرهای مبتنی بر تشدید پلاسمون سطحی یکی از پیشرفتهترین تکنولوژیهای آشکارسازی بدون برچسب در سنجش-های زیست شیمیایی میباشند. یکی از مسائل کلیدی در زیستحسگرهای تشدید پلاسمون سطحی (SPRB) که اغلب محققان بر آن متمرکز شدهاند، بهبود حساسیت آن جهت آشکارسازی مقادیر کم آنالیت در یک محلول میباشد. اغلب توسعهها در این مورد بر روش بهبود حساسیت مبتنی بر توری متمرکز شده است که بهبود حساسیت آن ناشی از موضعی کردن پلاسمون پلاریتونهای سطحی بر روی سطح نانوتوری میباشد. در این پایاننامه نحوه بهبود حساسیت در یک ساختار چند لایه مبتنی بر توری توسط پایش برهمکنش زیست مولکول DNA مورد بررسی قرار گرفته است. در مقایسه با زیستحسگر-های متداول مبتنی بر رزونانس پلاسمونی، به کار گیری آرایهای متناوب از توری بر روی لایهی گرافنی در ساختار پیشنهادی، علاوه بر عاملدار کردن سطح حسگر، توسط عنصر تشخیص زیست مولکولی (گرافن) و به سبب آن افزایش جذب مولکول زیستی در سطح حسگر، تقویت و مدوله کردن موضعی SPRها را منجر میگردد این امر خود ناشی از تحریک و جفت شدگی SPPهای سطحی و LSPهای تقویت شده در توری دیالکتریک میباشد. بر این اساس در طی فرآیند شبیهسازی با بهینه نمودن پارامترهای طراحی از جمله هندسه، ارتفاع، دوره تناوب و فاکتور حجم توری توانستیم به فاکتور بهبود حساسیت بزرگتر از 6 در مقایسه با زیستحسگرهای متداول دست پیدا کنیم. نتایج بررسیهای انجام گرفته در این پایان نامه حاکی از شرایط مطلوب عملکرد افزاره پیشنهادی و انتخاب مناسبترین پارامترهای طراحی میباشد.
کلمات کلیدی
9 اسفند 1394 / تعداد نمایش : 4073