در ادامه دکتر موسوی از حسن اعتماد رییس دانشگاه تشکر و تصریح کرد: به دلیل سال ها فعالیت در حوزه های آموزشی، دانشجویی و پژوهشی و آشنایی کامل با بخش های مختلف از تفاوت ماهوی حوزه پشتیانی با سایر حوزه ها مطلع هستم. انتظارات و مشکلات در این حوزه بسیار و فعالیت در آن دشوار است.
وی هماهنگی و وفاق در مجموعه ی مدیریت کلان دانشگاه و تقویت حس تعلق، احترام و همدلی در پرسنل را دو عامل اثرگذار و مهم در جهت پیشرفت و رسیدن به اهداف و چشم اندازهای دانشگاه دانست و تأکید کرد: برخورداری از بودجه و امکانات برای پیشرفت کافی نیست بلکه مهم ترین نکته هماهنگی مدیران و دنبال کردن اهداف اصلی دانشگاه است. در حوزه پرسنلی نیز اگر حس تعلق خاطر افزایش یابد و کارمندان به دانشگاه اعتقاد قلبی داشته باشند، پیشرفت حاصل می شود.
دکتر موسوی اضافه کرد: باید در نخستین گام، خلاء های موجود را شناسایی و گسست های ایجاد شده را پر کنیم. با ایجاد نظم، سرعت و دقت و تأکید بر تواضع و رعایت کرامت همکاران و دانشجویان، محیطی فراهم کنیم که همه در آن احساس آرامش کرده و خدمت به خلق را سرلوحه ی فعالیت های خود قرار دهند.
وی در تشریح روش مدیریتی خود اظهار داشت: روش مدیریتی مشورتی، با بهره مندی از راهنمایی پیشکسوتان و با حمایت و همدلی همکاران، روش مدیریتی من در حوزه پشتیبانی خواهد بود. امیدوارم با صمیمیت، وحدت نظر و یکپارچگی، و کمک و حمایت یکدیگر اهداف دانشگاه را محقق کنیم.