محمدنعیم فراشری یکی از شاعران برجسته پارسی گوی آلبانیایی تبار است که دوره حیاتش به عصر تجدید حیات ادبی و فرهنگی نیمه قرن نوزدهم در آلبانی باز میگردد. نعیم ضمن برخورداری از دانش پایه قرآن و احکام دین، به زبان فارسی، ترکی ، یونانی و فرانسوی تسلط و به رموز طریقت بکتاشی آشنایی داشت. وي نخستین دفتر شعری خود را به فارسی به نام «تخیلات» سرود و آثار زیادی به زبان آلبانی تألیف کرد.
مجموعه اشعار او به زبان آلبانی با عنوانهای «گلهای تابستان»، «کربلا»، «تاریخ اسکندر بیگ» و «اونیورسوم» در فاصله سالهای ۱۸۹۲ تا ۱۸۹۸ سروده شد و تمام این آثار در بخارست (رومانی)چاپ و منتشر شد؛ زیرا امکان انتشار آنها در امپراتوری عثمانی وجود نداشت.
نتیجه فعالیتهای سیاسی و شرکت در جنبشهای آزادیخواهانه و استقلالطلبانه او به ترک وطن و اقامت اجباری در استانبول بود منجر شد. در اسانبول پس از مدتی به مستشاری وزارت معارف عثمانی منصوب شد و تا پایان زندگی در سال ۱۹۰۰ در آن شغل باقی ماند. سالها پس از مرگ او بود که بقایای جنازهاش را به تیرانا بردند و در آنجا به خاک سپردند.
به پاس خدمات فرهنگی این اندیشمند بزرگ و ترویج و گسترش گفتگوی فرهنگی ایران و کشورهای حوزه بالکان ، گروه زبان و ادبیات فارسی و گروه تاریخ دانشگاه تربیت مدرس به همراه مرکز گفتگوهای فرهنگی ایران و بالکان، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، بنیاد سعدی، انجمن علمی تاریخ، انجمن علمی زبان و ادبیات فارسی، انجمن نقد ادبی ایران و آكادمي علوم آلباني در نظر دارند «همایش بین المللی گفتگوی فرهنگی ایران و بالکان : بررسی آراء نعیم فراشری» را در 14 اسفند 1396 برگزار نمایند. از این رو از همه صاحب نظران دعوت به عمل می آید تا با ارائه مقاله در این همایش شرکت کرده، بر غنای علمی آن بیفزایند.
|