وی به اهمیت آبخیزداری اشاره کرد و گفت: اگر مي خواهيم از اتلاف ميلياردها متر مكعب نزولات آسماني جلوگيري كنيم،اگر مي خواهيم سفره هاي آب زيرزميني را بوسيله اين نزولات تغذيه كنيم، اگر مي خواهيم از شكل گرفتن و جاري شدن سيلاب هاي خانمان برانداز و خسارتهاي متعدد آن جلوگيري كنيم و اگر مي خواهيم براي مردم و خصوصا جوانان در روستاها شغل مفيد ايجاد كنيم؛ شغلي كه مشكل آب اراضي كشاورزي را هم حل مي كند، بايد به آبخيزداري روي بياوريم. آبخيزداري كه نمونه اي از آن ساخت بندهاي كوچك گابيوني است به سادگي توسط روستائيان هر منطقه و بدون نياز به مطالعات پيچيده و مفصل و نياز به دستگاه هاي سنگين متعدد براي اجرا، انجام شدني است.
دکتر کوچک زاده در پایان اظهار داشت: مديريت آب كشور به جاي ارائه طرح براي مديريت منابع آب و تلاش براي كنترل و استحصال اين حجم عظيم نزولات آسماني همواره خود را مسئول مديريت مصرف آب از سوي مردم می داند.
در ادامه دکتر مهدی مظاهری عضو هیأت علمی گروه سازه های آبی، برنامههاي توسعه قبلی در بخش آب را موفق ندانست و گفت: آمار و ارقام اخير مربوط به منابع آب كشور حاكي از كاهش معنيدار ريزشهاي جوي و رواناب است. در كنار اين موضوع وضعيت وخيم سفرههاي آب زيرزميني و برخي زيستبومهاي آبي در كشور، همگي دلالت بر وجود بحران آب در كشور دارند.
مروري كلي بر مواد برنامههاي توسعه قبلي و عملكرد آنها در بخش آب نشان ميدهد كه با توجه به وضعيت نامطلوب كنوني بخش، اين برنامههاي توسعه در ارتقاي بخش آب موفق نبودهاند.
وی ضمن اشاره به نقاط ضعف برنامه های قبلی بر ضرورت تغيير جهتگيريها در مدیریت بخش آب تأکید کرد و اظهار داشت: از مهمترين نقاط ضعف اين برنامهها ميتوان به غالب بودن تفكر سازهاي در تدوين و عملكرد آنها، ضعف شديد در ارتقاي نرمافزاري بخش، غيرواقع بينانه بودن و عدم تطابق با شرايط موجود كشور اشاره كرد. با توجه به بحران آب موجود در كشور و همچنين پيشبيني تداوم اين بحران، لزوم تغيير جهتگيريها در مدیریت بخش آب كاملاً ضروري بهنظر ميرسد. اتخاذ روندی مشابه در تدوین برنامههای توسعه پیشین در بخش آب کاملاً آشکار است. اگرچه در مواردی تغییراتی در برنامههای توسعه اخیر ایجاد شده است، ولی محوریت غالب و به تبع آن عملکرد این برنامههای توسعه، بیشتر توسعه سازهای بوده و توسعه و ارتقاي غیرسازهای و نرمافزاری بهشدت مغفول مانده است.
دکتر مظاهری در پایان تصریح کرد: سوء مدیریتها از طرفی و خشکسالیها و تغییر اقلیم از طرفی دیگر سبب شکل گرفتن وضع کنونی بخش آب یا به بیان بهتر بحران آب در کشور شده است. با ادامه سیاستهابهصورت فعلی، قطعاً آینده بخش آب با چالشهای بیشتر و جدیتری همراه خواهد بود و ابعاد تازهای از این بحران آشکار خواهد شد. بهعنوان برخی از مصادیق این امر میتوان به وضعیت وخیم دریاچهها و تالابهای کشور در سالهای اخیر، بحران منابع آب زیرزمینی و وقوع تنشهای محلی با محوریت آب اشاره نمود. با توجه به موارد ذکر شده لزوم تغییر جهتگیریهای سیاستهای بخش آب و ایجاد عزم در متولیان این بخش کاملاً ضروری و غیرقابل اجتناب است.
گفتنی است جلسات هم اندیشی استادان دانشکده کشاورزی به همت دفتر نهاد مقام معظم رهبری در دانشگاه تربیت مدرس برگزار می شود.