جلسه دفاع از پایان‌نامه: محمدمهدی بخشی، گروه مهندسی محیط زیست

خلاصه خبر: تثبیت خاک با استفاد از نانوپلیمر پلیﻻتیس و بررسی تصفیه‌پذیری فاضلاب شور توسط آن

  • عنوان: تثبیت خاک با استفاد از نانوپلیمر پلیﻻتیس و بررسی تصفیه‌پذیری فاضلاب شور توسط آن
  • ارائه‌کننده: محمدمهدی بخشی
  • استاد راهنما: خانم دکتر بیتا آیتی
  • استاد مشاور : آقای دکتر حسین گنجی‌دوست
  • استاد ناظر داخلی: آقای دکتر محمدمهدی رجبی
  • استاد ناظر خارجی: خانم دکتر دکتر فرح السادات هالک (پژوهشکده مواد و انرژی)
  • مکان: اتاق 6/412
  • تاریخ: 1396/11/15
  • ساعت: 08:00

چکیده: فرسایش بادی و گردوغبار ناشی از آن امروزه به‌صورت یک معضل زیست‌محیطی، نه تنها مناطق بیابانی بلکه کل کشور را تحت تاثیر خود قرار داده است. شروع بحران ریزگردها در کشور به اوایل دهه هشتاد بازمی‌گردد. ابتدا ریزگردها از جنوب و غرب وارد کشور شد و به‌مرور زمان به نواحی مرکز نیز راه یافت. گردوغبار تحت‌تاثیر عوامل مختلف طبیعی و مصنوعی پدید می‌آید؛ اما می‌توان با به‌کارگیری روش‌های مناسب، برنامه‌ریزی‌های به‌موقع و پیشگیری‌های لازم، از گسترش و تشدید آن جلوگیری نمود. روش‌های مختلفی جهت تثبیت خاک شامل استفاده از بادبند، کاشت گیاه و استفاده از مالچ، وجود دارد. در ایران استفاده از مالچ نفتی جهت تثبیت خاک بیشتر موردتوجه قرارگرفته است. مالچ نفتی در کنار تثبیت سریع خاک خسارت جبران‌ناپذیری شامل تغییر در اکوسیستم، کاهش نفوذپذیری خاک و ایجاد فاضلاب نفتی، به منطقه مورداستفاده وارد می‌کند. استفاده از روش‌های نوین تثبیت خاک به‌دلیل کاهش اثرات سو بر محیط‌زیست، جایگزینی مناسب برای مالچ نفتی است. تثبیت خاک با استفاده از نانوپلیمر پلی‌لاتیس قشر یکنواخت به‌هم‌چسبیده‌ای را به وجود می‌آورد که در برابر سرعت بالای باد مقاوم بوده، اثرات تخریب کمتری بر روی محیط زیست دارد. در این تحقیق از خاک مناطق مستعد تشکیل ریزگرد در استان قم جهت انجام فرسایش بادی استفاده شده است و پس از شناسایی، دو منطقه حسین‌آباد میش مست در نزدیکی دریاچه نمک قم و البرز در شمال شهر قم جهت بررسی تثبیت با استفاده از نانوپلیمر پلی‌لاتیس انتخاب شدند. خاک منطقه حسین‌آباد میش مست و البرز به ترتیب دارای بافت ماسه لومی و لومی بوده و مستعد تشکیل توفان ماسه‌ای و ریزگرد است. خاک‌ها پس از گذشتن از الک 2 میلی‌متر در سینی‌هایی به ابعاد 80*80*3 سانتی‌متر، با غلظت‌های 1، 5/1 و 2 لیتر بر مترمربع پلی‌لاتیس تثبیت شده‌اند. این نمونه‌ها در بازه‌های زمانی 7 و 30 روزه در معرض باد با سرعت‌های 10، 15 و 20 متر بر ثانیه قرار گرفتند و پایداری آن‌ها در برابر باد بررسی شد. پس از انجام آزمون فرسایش بادی و اندازه‌گیری غلظت ذرات جدا شده از سطح خاک، ضخامت لایه تثبیت‌شده و درصد حذف شوری توسط این پلیمر نیز اندازه‌گیری شد. با توجه به بافت خاک مناطق موردمطالعه، ضخامت خاک تثبیت‌شده منطقه البرز بیشتر از حسین‌آباد بوده و باعث شد غلظت گردوغبار در تثبیت 7 و 30 روزه به ترتیب کاهشی 200 و 140 برابری در سرعت 20 متر بر ثانیه باد داشته باشد. همچنین غلظت گردوغبار خاک منطقه حسین‌آباد نیز در تثبیت 7 و 30 روزه به ترتیبت کاهشی 60 و 50 برابری در سرعت 20 متر بر ثانیه داشته و پایداری خود را حفظ نمود. با توجه به شوری بالا خاک مناطق موردمطالعه، پلی‌لاتیس تاثیر در حذف شوری فاضلاب با هدایت الکتریکی 4 و 8 دسی زیمنس بر متر نداشت .
کلمات کلیدی: ریزگرد، فرسایش بادی، تثبیت خاک، نانوپلیمر پلی‌لاتیس، استان قم.


10 بهمن 1396 / تعداد نمایش : 1834